28 Αυγ 2012

ΠΟΛΙΤΙΚΗ - Αγορά 2012

Politiki Agora 2012
Στα 50 χρόνια, από την προδικτατορική κεντροαριστερά, στο ΠΑΣΟΚ μέχρι και σήμερα, είδαμε το
 σοσιαλιστικό κίνημα στην πατρίδα μας να ανατέλλει, να μεσουρανεί και να δύει. Πραγματοποιήθηκαν, διαδοχικά, η διαμόρφωσή του σε χώρο, ο μετασχηματισμός του χώρου σε παράταξη, η οργάνωση της παράταξης σε «Κίνημα» ( με κραταιά όμως κομματική οργάνωση ) και η διολίσθηση αυτού του
 τελευταίου σε συμβατικό κόμμα της «Παγκοσμιοποίησης».
Ακόμα και πριν από όλα αυτά, οι μεμονωμένοι σοσιαλιστές, δημοκράτες και ριζοσπάστες στην Ελλάδα, ασπάζονταν, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, πατριωτικές ιδέες σε αντιδιαστολή με την άχαρη μόδα ενός παραφθαρμένου διεθνισμού που είχαν υιοθετήσει άλλοι αριστεροί. Αυτός ο πατριωτικός προσανατολισμός αποτυπώθηκε πολύ καθαρά στην ιδρυτική Διακήρυξη του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος ( 3η του Σεπτέμβρη του 1974 ). Όπως επίσης, στο ίδιο κείμενο, αποτυπώθηκαν και η προσήλωση του Κινήματος στα σοσιαλιστικά ιδεώδη και οι διαφορές του από τη ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία και το πρότυπο των χωρών του ανατολικού μπλοκ. Πριν απ όλα όμως, ήταν απολύτως καθαρό ότι το ΠΑΣΟΚ, από την ίδρυσή του,
 είχε ένα και μόνο μέτωπο : αυτό απέναντι στην αντιδημοκρατική, ταξική και υποτελή λογική της Δεξιάς
 και του κράτους της.
Στην πορεία αυτή, το σοσιαλιστικό κίνημα έλυσε δυο, άλυτα μέχρι τότε, προβλήματα της Αριστεράς : την δυνατότητα άσκησης διακυβέρνησης και την διαμόρφωση μιας λαϊκής βάσης / συμμαχίας κοινωνικών δυνάμεων. Καθοριστικό ρόλο σε όλα αυτά, έπαιξε η ηγετική προσωπικότητα του Ανδρέα Παπανδρέου.
 Και όσο ήταν εδώ και όσο δεν είναι. Με αδιάψευστη απόδειξη την μνησικακία απέναντι του των υπολειμμάτων ενός, μεταπρατικού χαρακτήρα, εγχώριου κατεστημένου.
Συζητάμε λοιπόν :
- Μπορούν αυτά τα σοσιαλιστικά ιδεώδη, σύμβολα και παρακαταθήκες να δώσουν σήμερα λύσεις ή όχι ;
- Αν ναι, ποιές και πως ;
- Αν όχι, τι κάνουμε και πως ;