31 Οκτ 2011

Αυτή που αφήνω πίσω μου, σίγουρα δεν είναι πια η Ελλάδα μου...


Βαθιά πληγή

   Tου Λευτέρη Παπαδόπουλου

Ο κόσμος δεν είναι μόνο αγανακτισμένος από τις απολύσεις, την ανεργία, τους φόρους, τις συγκρούσεις, τις παρλαπίπες των περισσότερων πολιτικών. Είναι και τρομοκρατημένος. Αλλά αυτό οφείλεται κυρίως στην τηλεόραση. Πολλοί συνάδελφοι, με ύφος μονίμως καταγγελτικό, λαϊκίζουν αδιάκοπα, ανεβάζουν συνεχώς τους τόνους και προβάλλουν, ενισχυτικά, στις εκπομπές τους διάφορους «αρμόδιους» που κάνουν το γκρίζο μαύρο-πίσσα.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις εφημερίδες. Σε μικρότερη κλίμακα και σε χαμηλότερους τόνους. Γιατί στις εφημερίδες διασταυρώνονται συχνά διαφορετικές απόψεις και ο λόγος δεν είναι ιδιαιτέρως οξύς. Ετσι κι αλλιώς, όμως, και χωρίς να ξεχνάω και το ραδιόφωνο που εκπέμπει χωρίς σταματημό, οι πολίτες αυτής της χώρας «πολυβολούνται» από εκατό μεριές και δεν έχουν καμία δυνατότητα να αντιδράσουν.
Την Τετάρτη, κρίσιμη, ασφαλώς, μέρα αλλά και μεγάλη γιορτή – του Αγίου Δημητρίου -, υπήρχε ένας ατελείωτος αναβρασμός. Επικρατούσε η αίσθηση ότι η Ελλάδα πέφτει οριστικώς στα τάρταρα. Γνωρίζω ανθρώπους που ξενύχτησαν μπρος στις τηλεοράσεις τους για να δουν τη Μέρκελ, τον Σαρκοζί και «τα άλλα παιδιά», με την αγωνία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους. Τελικά, όσα αποφασίσθηκαν είναι μάλλον ρευστά, γεγονός που κλιμακώνει την αβεβαιότητα.
Κάτι, πάντως, που μου έκανε εντύπωση είναι η διαπίστωση, πλέον, απ’ όλες σχεδόν τις πλευρές ότι η τρόικα τα ‘χει κάνει μαντάρα: ό,τι συμβούλεψε, ό,τι πρόσταξε, ό,τι σχεδίασε, ό,τι προέβλεψε, έπεσε στον λάκκο με τον ασβέστη και κάηκε! Είναι τέτοια η αποτυχία αυτών των «σπουδαίων τεχνοκρατών», που φαντάζεται κανείς ότι τους βάλανε σ’ αυτή τη δουλειά για να γίνουν μπαρμπέρηδες στου κασίδη το κεφάλι.
Και θα συνεχίσουν να μας «προσφέρουν» τις υπηρεσίες τους! Γιατί αυτό πιστεύουν ότι πρέπει να γίνει οι δανειστές μας. Η ζωή μας είναι ένα δράμα. Και θα είναι. Αλλά γι’ αυτό το δράμα βάλαμε κι εμείς το χεράκι μας. Καθυστερήσεις, αμηχανία, πολιτικάντικες συμπεριφορές, υπουργικές κόντρες, «επαναστατικές» κορόνες από την αντιπολίτευση που δεν δίνει, σε κανένα, λογαριασμό, «άσ’ τα για αύριο», πολιτικό κόστος, βλακεία.
Πριν από λίγες μέρες έφυγε από τη ζωή ο Γιώργος-Αλέξανδρος Μαγκάκης. Μια-δυο μέρες πριν από τον θάνατό του έγραψε στο επιτραπέζιο ημερολόγιό του, νιώθοντας τον Χάρο να πλησιάζει:
«Η ζωή πάνω στο νήμα. Σαλπάρω ήρεμος για τον άλλο κόσμο. Αυτή που αφήνω πίσω μου, σίγουρα δεν είναι πια η Ελλάδα μου. Αυτός είναι άλλος τόπος, με ανθρώπους άλλης φυλής. Δεν με αφορούν. Τι θέλω εγώ ανάμεσά τους; Να ‘στε όλοι καλά».
Μεγάλος πόνος, από βαθιά πληγή…

Ο Θεός Αγαπάει το Χαβιάρι», του Γιάννη Σμαραγδή


Costa Navarino:Ο Θεός Αγαπάει το Χαβιάρι-Αρχίζουν σήμερα τα γυρίσματα
Τη Δευτέρα 31/10 ξεκινούν τα γυρίσματα του καινούργιου επικού του εγχειρήματος «Ο Θεός Αγαπάει το Χαβιάρι», αλλά ο ίδιος  ο Γιάννης Σμαραγδής  δεν δείχνει καθόλου αγχωμένος: «Η δουλειά που κάνω μόνο αν τη χαίρεσαι πραγματικά μπορεί να σου ανοίξει τα φτερά και την ψυχή της», λέει παραδίδοντας ακόμη ένα σύντομο μάθημα αισιοδοξίας.
Μόλις πριν από λίγες ημέρες ανακοινώθηκε το πλήρες καστ της ταινίας, το οποίο είναι πραγματικά εντυπωσιακό, με πρώτη και καλύτερη την Κατρίν Ντενέβ, δηλαδή «μια ντίβα που θα υποδυθεί μια ντίβα, τη Μεγάλη Αικατερίνη της Ρωσίας», σύμφωνα με τα λόγια του Έλληνα σκηνοθέτη. Δίπλα της θα βρεθούν ο πρωταγωνιστής της arthouse επιτυχίας «Οι Ζωές των Άλλων» Σεμπάστιαν Κοχ και ο πρώην Μόντι Πάιθον Τζον Κλιζ. «Ο Σεμπάστιαν Κοχ πρωταγωνιστεί ως Ιωάννης Βαρβάκης, ενώ ο Κλιζ παίζει τον Άγγλο διοικητή της Ζακύνθου, έναν φλεγματικό αποικιοκράτη, ο οποίος ουσιαστικά θα αποφασίσει αν ο Έλληνας ευεργέτης θα ελευθερωθεί ή θα κλειστεί σε σανατόριο», μας αποκαλύπτει ο Γιάννης Σμαραγδής. Το πρωτοκλασάτο καστ της ταινίας συμπληρώνεται από τους Χουάν Ντιέγκο Μπότο (Ο ιεροεξεταστής του «El Greco») και τους Ρώσους σταρ Εβγκένι Στίχκιν και Όλγκα Σουτούλοβα, ενώ από τις δικές μας συμμετοχές ξεχωρίζουν οι Λάκης Λαζόπουλος, Άκης Σακελλαρίου, Μαρίσα Τριανταφυλλίδου και Γιάννης Βούρος.....
BEST TV

Στο Costa Navarino




Image

Άρχισαν οι κρατήσεις για το καλοκαίρι 2012

Ο 12μηνος τουρισμός είναι ο μεγάλος στόχος για το Costa Navarino, σύμφωνα με το γενικό 
διευθυντή Γ. Χατζηιωσήφ. Το 2012 θα είναι έτος μεγάλων στόχων για τον όμιλο, με τον 
έναν να έχει επιτευχθεί ήδη, το δεύτερο γήπεδο γκολφ, τοNavarino Bay. Η λειτουργία και των 
δύο γηπέδων θα φέρνει από το Φεβρουάριο και μετά, δύο αεροπλάνα την εβδομάδα με παίκτες
 του γκολφ στη Μεσσηνία.
Το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου βρήκε το Westin του Costa Navarino με πληρότητα 100% 
και τον κ. Χατζηιωσήφ να μας επισημαίνει «μακάρι να είχαμε κι άλλα δωμάτια».
Οι κρατήσεις δε για το καλοκαίρι του 2012 έχουν ήδη αρχίσει.

Δραστηριότητες
Κατά την ξενάγηση εκπροσώπων των Μέσων Ενημέρωσης τις προηγούμενες ημέρες στις
 ποικίλες καθημερινές δραστηριότητες του Costa Navarino, τα στελέχη του απέδειξαν πως 
πρόκειται για μια μονάδα που μπορεί να δεχτεί εκατοντάδες επισκέπτες, χωρίς ιδιαίτερες
 υπερβολές στις τιμές, προκειμένου να περάσουν ευχάριστα, έστω και λίγες ώρες.
Ένα από τα σημεία που κάποιος πρέπει να επισκεφτεί, ιδιαίτερα αν έχει μικρά παιδιά, 
είναι το Navarino Natura Hall, το διαδραστικό περιβαλλοντικό εκθεσιακό χώρο, όπου
 παιδιά και γονείς μαθαίνουν για τη μεσσηνιακή φύση και τα τοπικά οικοσυστήματα, 
για την έκταση και τις συνέπειες του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής, καθώς 
και για τους τρόπους με τους οποίους ο καθένας μπορεί να συμβάλει στην αντιμετώπισή του. 
Κάθε χώρος είναι ξεχωριστός, με ιδιαίτερη ακουστική και φυσικούς ήχους από κάθε τομέα.
Ήδη, όπως σημείωσε ο κ. Χατζηιωσήφ, σε συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας, έχει 
ξεκινήσει η επίσκεψη σχολείων στο περιβαλλοντικό κέντρο.
Και από Μόναχο
Μια από τις αμετακίνητες θέσεις του κ. Χατζηιωσήφ είναι η διατήρηση και η αύξηση 
παροχής υπηρεσιών υψηλών προδιαγραφών.
Το «καμάρι», όπως θα λέγαμε, αυτή τη στιγμή είναι το δεύτερο γήπεδο γκολφ 
το Navarino Bay, σε μοναδικό σημείο της περιοχής. Εκεί θα κατασκευασθούν και τα 
ιδιαίτερα καταλύματα, τα οποία δε θα φαίνονται από αέρος, αφού θα βρίσκονται κάτω 
από καταπράσινους λόφους. Επίσης, ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται και στην Ακαδημία Γκολφ,
 όπου ήδη δόθηκαν οι 10 πρώτες υποτροφίες σε παιδιά. Στόχος είναι, όπως διευκρίνισε 
ο κ. Χατζηιωσήφ, να «χτισθεί» η νέα γενιά παικτών γκολφ.
«Ένας από τους μεγάλους στόχους με το δεύτερο γήπεδο γκολφ είναι αυτό να 
εισέλθει στην αγορά και να πετύχει την προσέλευση γκρουπ από τη Δυτική  Ευρώπη.
 Άλλωστε, ο μεγάλος μας στόχος είναι ο 12μηνος τουρισμός», τόνισε ο κ. Χατζηιωσήφ.
Από τα μέσα Φεβρουαρίου ξεκινούν δύο πτήσεις την εβδομάδα με γκόλφερς, ενώ
 από την επόμενη εβδομάδα αρχίζουν και οι πτήσεις της Aegean από Μόναχο 
για Καλαμάτα, επίσης δύο φορές την εβδομάδα.
Της Βίκυς Βετουλάκη  THARROSNEWS


___________________________________________________________


KATAΠΛΗΚΤΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΠΥΛΟ
http://tbailavaila.blogspot.com/2010/06/blog-post_28.html

ΠΥΛΟΣ:ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΟΝΙΩΝ ΚΥΜΑΤΩΝ!


«Κάποτε, σε πολύ μακρινούς καιρούς βέβαια, από τη Σφακτηρία δε θα μείνουν παρά ελάχιστοι ύφαλοι κι οι άνεμοι του Ιονίου θα μπουκάρουν αδέσμευτοι στο λιμάνι του Ναβαρίνου, που είναι σήμερα σαν ειδυλλιακή λίμνη, ακύμαντη κι ασυλλόγιστη. Όσο υπάρχει, ας χαρούμε όχι μονάχα την καταπληκτική της αγριότητα, μα και την ιδιόρρυθμη ομορφιά της». Ι.Μ.ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Υπάρχουν μερικές φορές στη ζωή- ελάχιστες θα τολμούσα να πω- που συναντάς ένα τόπο που μπορεί να συνδυάζει ένα ιδιαίτερο φυσικό κάλλος και μια μοναδική, ωστόσο εξαιρετικής σημασίας, ιστορική παρουσία, τα ίχνη της οποίας χάνονται στα βάθη της μυθολογίας.


Η Πύλος, μια όμορφη πολιτεία με έντονο το νησιωτικό ύφος, χτισμένη στα νότια παράλια της Μεσσηνίας, 50 μόλις χμ από την Καλαμάτα, αποτελεί ένα τέτοιο τόπο, ένα τόπο έρωτα για όλους όσοι την επισκέπτονται με αγνή καρδιά κι αφήνουν την ψυχή τους να δεθεί με την πέτρινη παρουσία της. Επειδή είναι αλήθεια ότι υπάρχει για όλους μας ένας τόπος που σταλάζει μέσα στην ψυχή μας έναν έρωτα, είτε επειδή τον φέρουμε μέσα μας βιωματικά ως τόπο καταγωγής είτε επειδή είναι εκείνος ο τόπος που συνδέθηκε με την ψυχή μας, χαράζοντας βαθιά μέσα μας προσωπικές μνήμες.

Όταν ο επισκέπτης της σημερινής Πύλου φτάσει στην παράλια πολίχνη, κατηφορίζοντας τον κόλπο του Ναβαρίνου, η ομορφιά αρχίζει να απλώνει μπροστά στα έκπληκτα μάτια του τα κάλλη της. Ξαπλωμένη νωχελικά στη γαλαζοπράσινη αγκαλιά του ιονίου πελάγους, μέσα στην καταπράσινη συμφωνία των δέντρων, η Πύλος μοιάζει με μια αρχαία νύμφη που επιμένει να χορεύει σιωπηλά το διαχρονικό χορό της. Όσο πλησιάζει κανείς η πολιτεία ξεδιπλώνει τα μυστικά της. Τα κεραμοσκεπή, διώροφα σπίτια της, αμφιθεατρικά χτισμένα, στέκονται εκεί να λικνίζονται με τη σειρά τους δίπλα στο κύμα, ενώ στην άκρη, χωμένο μέσα στα πεύκα, το ιστορικό και πανέμορφο Νιόκαστρο, δίνει στην Πύλο τη δεσπόζουσα μορφή του ιστορικού της παρελθόντος.


Τίποτε όμως από όλα αυτά δεν θα υπήρχαν αν δεν στεκόταν απέναντί της ο φυσικός κυματοθραύστης της, το νησί Σφακτηρία, που προστατεύει τον ομώνυμο κόλπο, αφήνοντας ανέπαφο στην αγκαλιά του ήλιου την Πύλο, το μεγαλύτερο φυσικό λιμάνι των πελοποννησιακών ακτών. Μια περίκλειστη υδάτινη αγκαλιά, με τα σημάδια του έπους του 1827 χαραγμένα ανεξίτηλα και στο τελευταίο αφρισμένο κυματάκι, που φτάνει στις ακτές καλπάζοντας ολόισια θαρρείς από τότε, δεσπόζει τριγύρω της και δεν μπορεί κανείς να μη συλλογιστεί ότι η σύγχρονη πόλη της Πύλου θα παραμένει εσαεί να διατρανώνει το τραγικό της πεπρωμένο.

Η Σφακτηρία, ένα νησί ανεμοδαρμένο και χιμαιροποίκιλτο, στέκεται ακάματος κατασβέστης της θαλασσινής αγριότητας που αιώνες τώρα ξεσπά με μανία την οργή της πάνω στο γυμνό σώμα της. Μοναδικοί της κάτοικοι κάποια αγριοπούλια, αγριοπερίστερα που χώνονται να βρουν καταφύγιο μέσα στις βραχώδεις τρύπες των απότομων πλαγιών που στέκονται με την περηφάνια τους την υπαγορευμένη από το πέτρινο πεπρωμένο τους, να περιμένουν την αναλγησία των κυμάτων σταδιακά να τις συντρίψει. Κάπως έτσι αποκόπηκε το νησί Τσιχλί- Μπαμπά, το μεγάλο κομμάτι και άλλα δύο μικρότερα, σχηματίζοντας μια τεράστια τρύπα ανάμεσα τους, που δεν μπορεί παρά να θαυμάσει κανείς, όταν το βαρκάκι που τον μεταφέρει παραπλεύσει δίπλα τους και σταθεί μια στιγμή κοντά τους.

Η Σφακτηρία είναι γεμάτη τάφους και μνημεία, μνήμες ανθρώπων που χάθηκαν, μα που συνέδεσαν την τύχη τους με τη δική της μοίρα. Έτσι μπορεί κανείς να δει το μνημείο του Σανταρόζα, το μνημείο των Γάλλων στο Τσιχλί Μπαμπά, το μνημείο του Βοναπάρτη, το μνημείο των Ρώσων και την ξύλινη εκκλησία που έφτιαξαν, το μνημείο του Μαλλέ. Μα και στο θαλασσινό χώρο που την ενώνει με την Πύλο, τα βυθισμένα καράβια και οι όλμοι της ναυμαχίας του 1827 παραμένουν εκεί, βυθισμένα στα νερά της να θυμίζουν αιώνια τον αγώνα της ελληνικής ανεξαρτησίας, σαν μια σκισμένη σελίδα από το βιβλίο της Ιστορίας που κάποιο παιδικό χέρι έσκισε, για να φτιάξει χάρτινο καραβάκι κι εκείνο βυθίστηκε στα νερά της αθανασίας.

Το νησί της τραγικής μοίρας μετρά ωστόσο το πεπρωμένο γνωστών και άγνωστων ανθρώπων που αναμετρήθηκαν μαζί της από την αρχαιότητα, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Θουκυδίδη αλλά και τους 350 που χάθηκαν το 1825 από τον Ιμπραήμ. Σήμερα το νησί μπορεί κανείς να επισκεφτεί με καραβάκι και να κολυμπήσει στις ακτές του. Σίγουρα θα θαυμάσει και θα εντυπωσιαστεί από τη βραχώδη της ομορφιά κι ίσως να μπορέσει να ακούσει τον απόηχο της περίφημης ναυμαχίας που έγινε αιτία να αναγνωριστεί, για πρώτη φορά, από τις Μεγάλες Δυνάμεις ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας των Ελλήνων και να σταλεί επιτέλους βοήθεια.

Ανάμεσα στη Σφακτηρία και την Πύλο βρίσκεται το περίφημο μικρό νησί, το Χελωνάκι. Το νησάκι αυτό φιλοξενεί το κενοτάφιο των Άγγλων ναυτών που έχασαν τη ζωή τους στη ναυμαχία του Ναυαρίνου. Όπως προκύπτει από το όνομά του το Χελωνάκι έχει το σχήμα χελώνας κι είναι αναμφίβολα ένα γραφικό στοιχείο μέσα στον κόλπο.

Το περίφημο βασίλειο του βασιλιά Νέστορα, όπως αποκαλεί την Πύλο ο Όμηρος, ιδρύθηκε από τον Πύλο και η αρχική του ονομασία υπήρξε Κορυφάσιο. Στα αρχαία χρόνια ήταν υπό την κυριαρχία της Σπάρτης. Οι ανασκαφικές έρευνες έχουν φέρει στο φως πολύ μεγάλης σημασίας αρχαιολογικούς θησαυρούς. Πέτρινοι τοίχοι, θολωτοί τάφοι, μυκηναϊκά αγγεία, οι περίφημες πήλινες πινακίδες της Γραμμικής Β΄ που αποκρυπτογραφήθηκε το 1951. Η μεγαλύτερη επιτυχία που σημείωσε ωστόσο η έρευνα σημειώθηκε όταν η αρχαιολογική σκαπάνη ανέσυρε από τα βάθη της γης το περίφημο ανάκτορο του Νέστορα, ανέπαφο σχεδόν από τους αιώνες που το διαφύλαξαν με μητρική στοργή μέσα στην αγκαλιά τους. Το ανάκτορο, το οποίο χρονολογείται κάπου ανάμεσα στ 1300-1200 π.Χ. είχε καταστραφεί το 1100π.Χ. από πυρκαγιά. Τυπικό δείγμα μυκηναϊκού μεγάρου διέθετε βοηθητικούς χώρους, τάφους, βωμούς, καθώς και περίλαμπρες αίθουσες για τον βασιλιά και τη βασίλισσα και αίθουσα θρόνου στο κεντρικό κτήριο. Στα ευρήματα συγκαταλέγεται η μπανιέρα της βασίλισσας και αποθήκη φύλαξης κρασιού. Γιος του Νηλέα και της Νιόβης και ο γεροντότερος ήρωας του τρωικού πολέμου ο Νέστορας. Το ανάκτορό του ανακαλύφθηκε το 1939. κτίστηκε τον 13ο αιώνα π.Χ. όπως και τα μυκηναϊκά ανάκτορα των Μυκηνών και της Τίρυνθας. Τοιχογραφίες με γρύπες και λυράρηδες, δάπεδα με γραπτές διακοσμήσεις και χίλιες πινακίδες με τη γραμμική γραφή Β΄ είναι μερικά από τα μνημειώδη ευρήματα της ανασκαφικής έρευνας.


Η σημερινή Πύλος που είναι χτισμένη στη νότια άκρη του όρμου έχει τη δική της ιστορία που δεν έχει καμία σχέση με την Πύλο του Νέστορα. Όταν η Πύλος του Νέστορα καταστράφηκε, οι κάτοικοί της εγκαταστάθηκαν στο ακρωτήρι Κορυφάσιο (στη βόρεια πλευρά του όρμου). Εκεί ιδρύθηκε η ιστορική Πύλος όπου, πολύ αργότερα, τον 3ο αιώνα, οι Φράγκοι έκτισαν το κάστρο Παλιόκαστρο ή Παλιοναβαρίνο

Τη Βυζαντινή περίοδο η Πύλος καταλήφθηκε από τους Αβάρους, οι οποίοι της έδωσαν και την ονομασία Αβαρίνο, απ’ όπου φαίνεται να προήλθε σύμφωνα με μία εκδοχή η λέξη Ναβαρίνο. Μετά από ενετική και τουρκική κατοχή το 1827 το Ναβαρίνο έγινε το σύμβολο της εθνικοαπελευθερωτικής έκβασης.

Σήμερα, στην παραλιακή Πύλο μπορεί κανείς να δει την περίφημη πλατεία των Τριών Ναυάρχων με το μνημείο για τους Δεριγνύ, Χέυδεν και Κόδριγκτον και τους τεράστιους αιωνόβιους πλάτανους, που χαρίζουν σκιά στους επισκέπτες της, και κοσμούν με την ομορφιά των χρόνων τους την κεντρική πλατεία, η οποία κατασκευάστηκε το 1828 από τους Γάλλους, που παρέλαβαν την Πύλο από τους Τούρκους.

Πολλές σημαντικές οικογένειες κατάγονται από την Πύλο, αλλά και πολλές γνωστές προσωπικότητες κατοίκησαν στον γραφικό οικισμό της. Γνωστοί είναι οι δεσμοί που ενώνουν την οικογένεια Αντώνη Σαμαράκη με την Πύλο. Εξάλλου στο σπίτι του στην Πύλο άφησε την τελευταία του πνοή ο γνωστός συγγραφέας Αντώνης Σαμαράκης. Παντρεμένος με την Πύλια Ελένη Κουρεμπανά ταυτίστηκε μαζί της. Οι παλαιότεροι κάτοικοι τον θυμούνται και μιλούν για την προσωπικότητα του δικού τους πια ανθρώπου που αγάπησε τον τόπο τους ως δική του πατρίδα.


Επάνω στον παραλιακό δρόμο το σπίτι του ολυμπιονίκη Τσικλητήρα, ανακαινισμένο πρόσφατα στέκεται εκεί, κορυφαίο δείγμα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής, ενώ δίπλα του το ξενοδοχείο MIRAMARE ένα από τα πολυτελή ξενοδοχεία της περιοχής, χάρη στην εκπληκτική φιλοξενία του ιδιοκτήτη του κ. ΧOYMA και την μοναδική θέα του, κάνει την Πύλο έναν τόπο εξαιρετικών διακοπών.

Ο δρόμος συνεχίζει ελαφρώς ανηφορικά για να καταλήξει στο περίφημο Νιόκαστρο. Όπως υποδηλώνει η ονομασία του είναι το νεώτερο κάστρο της περιοχής, χτισμένο στα 1573 από τους Τούρκους, μετά τη ναυμαχία της Ναυπάκτου. Το 1686 καταλήφθηκε από τους Ενετούς έως το 1715 που πέρασε πάλι σε Οθωμανικά χέρια. Το 1770 το κατέλαβαν οι Ρώσοι πριν το ξαναπάρουν οι Τούρκοι. Μέσα στο εσωτερικό του σώζονται ερείπια του γοτθικού ναού της μεταμόρφωσης του Σωτήρος, έργο των Φράγγων που χρησιμοποιήθηκε ως τζαμί από τους Τούρκους και κατόπιν μετατράπηκε πάλι σε εκκλησία, που σήμερα βρίσκεται υπό ανακατασκευή. Κανόνια και βόλια και μια τεράστια σκουριασμένη άγκυρα εκτίθενται στον κήπο του, ελάχιστα απομεινάρια από τα ναυαγισμένα πλοία, που ανασύρθηκαν από τα βάθη για να πουληθούν ως σίδερο. Η θέα από το Νιόκαστρο είναι εκπληκτική και το κάστρο αποτελεί ιδανικό τόπο περισυλλογής και αναψυχής για τους επισκέπτες του, ενώ παράλληλα καλλιτεχνικά δρώμενα λαμβάνουν χώρα κάθε καλοκαίρι στους χώρους του.

Το ερειπωμένο Παλαιόκαστρο δεσπόζει στη βόρεια άκρη του κόλπου. Χτισμένο στην ακρόπολη της αρχαίας Πύλου, το 1278, πέρασε διαδοχικά από τα χέρια των Φράγγων, των Βυζαντινών, των Ενετών και των Οθωμανών. Έχει ορθογώνιο σχήμα, διατηρούνται ακόμη οι περισσότεροι πύργοι του και τα εξωτερικά του τείχη. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται η περίφημη σπηλιά του Νέστορα την οποία γνωρίζουμε από τον Παυσανία ότι χρησιμοποιούσε ο Νέστορας ως στάβλο και σύμφωνα με το μύθο εκεί έκρυψε τις αγελάδες του Απόλλωνα ο θεός Ερμής όταν τις έκλεψε.


Η θέα από το παλαιόκαστρο είναι εκπληκτική. Μετά από μια σχετικά εύκολη ανάβαση διάρκειας περίπου μιας ώρας ο επισκέπτης της μπορεί να θαυμάσει την περίφημη, κυκλική και πολυσύχναστη τους καλοκαιρινούς μήνες παραλία της Βοιδοκοιλιάς από τη μια και την παραλία Χρυσή ακτή από την άλλη ενώ ανάμεσά τους η λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας, ένας από τους σημαντικότερους υδροβιότοπους, χαρίζει ζωή σε πλήθος αποδημητικά πουλιά.

Ο υδροβιότοπος αυτός αποτελεί ένα καταφύγιο φλαμίνγκος, ερωδιών, αργυροτσικνιάδων, καλαμοκανάδων ακόμη και βασιλαετού ενώ οι πληθυσμοί του αφρικανικού χαμαιλέοντα απολαμβάνουν το χώρο. Παρατηρητήρια πουλιών υπάρχουν διάσπαρτα, όπου με τηλεσκόπια υψηλής ευκρίνειας μπορεί κανείς να παρατηρήσει τη διαβίωση και τις συμπεριφορές των πουλιών αυτών. Η ορνιθολογική εταιρεία δραστηριοποιείται και προστατεύει τη λιμνοθάλασσα και τους κατοίκους της και στο παλιό αντλιοστάσιο της περιοχής δέχεται επισκέψεις ενημερωτικού χαρακτήρα. Η περιοχή από το 1997 έχει ενταχθεί στο πρόγραμμα Natura 2000 και αποτελεί ένα σημαντικό σταθμό των μεταναστευτικών ειδών.


Ο σημερινός επισκέπτης της Πύλου μπορεί να απολαύσει ήσυχες, οικογενειακές διακοπές. Τα περίφημα μεζεδοπωλεία φημίζονται για τις ποικιλίες τους, ενώ η Πύλος θα μπορούσε να αποτελεί ένα ορμητήριο για όποιον θέλει να γνωρίσει την ευρύτερη περιοχή. Σε πολύ κοντινή απόσταση βρίσκονται η Μεθώνη, η Κορώνη, η Φοινικούντα, το περίφημο Πολυλίμνιο κι ένας πολύ μεγάλος αριθμός πανέμορφων παραλιών.


Στις ακροθαλασσιές της Πύλου ένα σωρό πολύτιμες μνήμες κολυμπούν και αναζητούν τον σύγχρονο άνθρωπο, για να ακουμπήσουν πάνω στην ψυχή τους την αθανασία τους. Στο τέρμα της πορείας του προς το νότο ο επισκέπτης βρίσκεται να αντικρίζει έναν τόπο μαγευτικό. Καθώς το αυτοκίνητο κατεβαίνει το δρόμο που οδηγεί στην αγκαλιά της έναν δρόμο που φιδογυρίζει στην απόκρημνη πλαγιά, με τη θέα να χαράζεται ανεξίτηλη στα μάτια της ψυχής του, ανάμεσα στα σπίτια και τον παραθαλάσσιο προλιμένα, οι αισθήσεις ξυπνούν και απολαμβάνουν την εικόνα μια καταγάλανης πανδαισίας που ιριδίζει ολόγυρα.



Αναπόφευκτα ο νους γυρίζει ασυναίσθητα στο αρχαίο παρελθόν, κάθε φορά που ταξιδεύει στην γαλαζοπράσινη, βαθιά θάλασσα το βλέμμα. Μικρό πλεούμενο που ταξιδεύει στις λαμπυρίζουσες μαρμαρυγές που ακτινοβολούν γαλάζιο φως στον ορίζοντα. Ανάμεσα στην Πύλο και τη Σφακτηρία που την προστατεύει, η θάλασσα. Το λίκνο της αρχαίας πύλιας μνήμης και του ιστορικού Ναβαρίνου. Η Πύλος του Νέστορα και του Ιμπραήμ, του Θουκυδίδη και των συμμαχικών δυνάμεων. Του πελοποννησιακού πολέμου και των κάστρων της. Του τουριστικού θέρετρου και της ιστορικής μνήμης. Μα περισσότερο απ’ όλα η Πύλος της Ιστορίας και των Ιόνιων αέναα κινούμενων κυμάτων!

5 σχόλια:


Ανώνυμος είπε...
Τι να πω καταπληκτικη η αναφορα σου στην Πυλο ...ξαναεζησα μαζι σου την τελευταια μου επισκεψη εκει.Καθε κειμενο σου μοναδικο εχεις τον τροπο να κανεις τον αλλο να ζει αυτα που γραφεις..οσο για τις φωτογραφιες τι να πω τελειες...μερικες απ'αυτες ειχα την τυχη να τις δω στο Εναστρον στην εκθεση φωτογραφιας σου.Μπραβο σου!!
ΤΡΕΧΑΛΑΚΗΣ είπε...

28 Οκτ 2011

Μια βόμβα στα θεμέλια της Ελλάδας !!



Οι σημερινές λαϊκές αντιδράσεις που οδήγησαν στη ματαίωση της στρατιωτικής παρέλασης στη Θεσσαλονίκη και δημιούργησαν έκρυθμες καταστάσεις σε πολλές άλλες πόλεις της Ελλάδας καταδεικνύουν το βασικό πρόβλημα που έχει αυτή τη στιγμή η Ελλάδα.

Ανεξαρτήτως κυβερνήσεως και πρωθυπουργού, το βασικό συμπέρασμα είναι ότι οι πολίτες, ή έστω μια μεγάλη πλειοψηφία τους, έχουν διαγράψει το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Δεν το εμπιστεύονται. Τους θεωρούν κλέφτες, προδότες, ανίκανους.

Οποιος πιστέψει πως αν απλώς γίνουν εκλογές και αλλάξει η κυβέρνηση το πρόβλημα θα λυθεί, απλά είναι πολύ γελασμένος. Και όσοι πολιτικοί σχηματισμοί πυροδοτούν και τζογάρουν πάνω σε αυτή την κατάσταση -που ναι μεν έχει βάση αλλά υποκρύπτει και αρκετό λαϊκισμό, απλώς βάζουν μια βόμβα ΤΝΤ στα θεμέλια της Ελλάδας.

Προφανώς η οικονομία είναι το βασικό κλειδί για την ύπαρξη ενός κράτους. Ομως εάν δεν υπάρχει κράτος και έχουν επικρατήσει η αναρχία και τα λαϊκά δικαστήρια τότε δεν μπορεί να υπάρξει κανένα μέλλον.

Αρα, η βασική προτεραιότητα του πολιτικού μας κόσμου πρέπει να είναι η αυτοκάθαρσή του και η επανάκτηση της στοιχειώδους εμπιστοσύνης των πολιτών. Είναι ένα εγχείρημα εξίσου δύσκολο αν όχι δυσκολότερο από την οικονομική ανάταξη της χώρας.

Ο ρόλος των ΜΜΕ σε αυτή την προσπάθεια μπορεί και πρέπει να είναι καθοριστικός. Η ισοπέδωση και ο εύκολος λαϊκισμός απλώς και μόνον για λίγα παραπάνω φύλλα, λίγες μονάδες της AGB ή λίγα ιντερνετικά κλικ μπορεί να φέρει πρόσκαιρα κέρδη και εντυπώσεις αλλά μακροπρόθεσμα θα τα παρασύρει στον Kαιάδα.

Είναι ένα εθνικό στοίχημα. Το μεγαλύτερο από όλα τα στοιχήματα..iefimerida.gr

COSTA Μαγειρέματα


Μεσσηνιακά ....Μαγειρέματα στην COSTA NAVARINO !!

Στην Costa Navarino, στη Μεσσηνία, έχουν εμμονή με την ελληνική παραδοσιακή κουζίνα. Στόχος τους είναι οι τουρίστες στις διακοπές τους, όχι μόνο να τρώνε ελληνικά αλλά να μάθουν και να μαγειρεύουν ελληνικά παραδοσιακά φαγητά. 
Για το λόγο αυτό έχουν επενδύσει πολλά χρήματα σε υποδομές και δράσεις για να κάνουν τους τουρίστες να αγαπήσουν το ελληνικό παραδοσιακό φαγητό. Έτσι μεταξύ άλλων έχουν αναπαλαιώσει ένα παραδοσιακό σπίτι κοντά στην Πύλο το οποίο μπορεί να δεχτεί κάθε φορά για φαγητό μια οικογένεια ή μια παρέα μέχρι 12 άτομα.
Με την βοήθεια δυο γυναικών της περιοχής που γνωρίζουν πολύ καλά την παραδοσιακή μεσσηνιακή κουζίνα οι επισκέπτες μπορούν να συμμετάσχουν στο μαγείρεμα. Στη συνέχεια σ’ ένα εντελώς οικογενειακό ζεστό και εν τέλει διαφορετικό περιβάλλον, που παραπέμπει σε μια άλλη εποχή, μπορούν να απολαύουν το φαγητό που μαγείρεψαν έχοντας μπροστά τους μια θέα που κόβει την ανάσα και ένα ηλιοβασίλεμα που το λατρεύεις.


6 Οκτ 2011

Παλιό Αφιέρωμα στον όρμο του Ναυαρίνου


AΦIEPΩMA ΑΠΟ ΤHΝ  KAΘHMEPINH
O όρμος του Nαυαρίνου κατά την αρχαιότητα
H εκπληκτικής φυσικής ομορφιάς περιοχή κατοικήθηκε ήδη από  τους
προϊστορικούς χρόνους πως μαρτυρούν τα πλούσια ευρήματα
Tου Γεωργίου Σ. Kορρέ
Kαθηγητή Aρχαιολογίας Πανεπιστημίου Aθηνών
http://wwk.kathimerini.gr/kath/7days/1994/10/02101994.pdf